Integraal werken behapbaar maken in de praktijk

Hoewel een integrale aanpak steeds vaker wordt erkend als belangrijk voor de oplossing van complexe maatschappelijke vraagstukken, zien wij dat dit in de praktijk van de wijkaanpak nog lang niet vanzelfsprekend is. Overheidsprogramma’s worden nog veelal sectoraal opgezet en aangestuurd (zowel in capaciteit als in financiering). Daarnaast zijn er heel veel gesubsidieerde organisaties in de wijken actief met stukjes van de beleidsuitvoering. Hierdoor is er heel veel versnipperd aanbod, weinig overzicht en veel fuzz. En blijft de aanpak van problemen veelal hangen in het verlichten van de symptomen in plaats van de aanpak van de dieperliggende oorzaken en het organiseren van structurele oplossingen.

Vanuit een organisatie gezien zijn opgaven vaak oneindig complex. Je kan het niet alleen, wie heb je nodig en waar moet je beginnen? Als je dan ook nog eens met meerdere opgaven tegelijk aan de gang gaat, wordt het alleen maar complexer en voor je het weet verzand je in alleen maar praten en kom je niet tot actie. Hoe voorkom je dat?

Als je als gebiedscoalitie bereid bent echt anders te gaan samenwerken kun je ons inziens het beste beginnen vanuit kleine, concrete casuïstiek in de leefwereld, rondom een huishouden, in de buurten en wijken. Een concrete casus staat immers zelden op zichzelf. Door een concrete casus integraal te benaderen houd je het werk behapbaar maar kun je toch integraal aan de slag met elkaar. Begin samen met het ontrafelen van het probleem. Wat zijn de symptomen? Wat zijn de dieperliggende problemen, de rootcauses? Wat is het gewenste perspectief? Wat zijn de mogelijkheden om de diepere problemen op te lossen? Wie en wat zijn daarvoor nodig?

Meer weten over onze integrale aanpak?
Neem contact op met Carla Onderdelinden.